Voor wie het voetbal in Bolsward een beetje volgt zal het geen nieuws meer zijn dat na twee seizoenen al weer een einde is gekomen aan de samenwerking in het jeugdvoetbal tussen de drie Bolswarder voetbalverenigingen Bolswardia, CAB en RES.
Als sportbestuurder vind ik dat jammer, als voetballiefhebber vind ik dat jammer maar als mens vind ik het nog meer dan alleen jammer.
Als sportbestuurder is mijn visie dat samenwerking tussen verenigingen essentieel is om sterk te staan voor de toekomst. Samenwerking kost minder geld, minder mensen en maakt krachtiger.
Van samenwerken word je sterker.
Als voetballiefhebber vind ik het vooral jammer omdat samenwerken betekent dat je de sport voor meer mensen (lees: jongeren) toegankelijk en aantrekkelijk maakt. Een sport als voetbal is aantrekkelijk voor jongeren wanneer zij kunnen voetballen op het eigen niveau, in een team dat aansluit bij de eigen ontwikkeling en met voldoende garanties voor een gedegen voetbalopleiding. Samenwerken biedt zowel de meer- en de minder getalenteerde jongeren de mogelijkheid om met plezier de voetbalsport te bedrijven. Eén team in een leeftijdscategorie betekent dat de beteren niet op niveau kunnen presteren en dat de jongeren voor wie het plezier voorop staat op te hoog niveau moeten presteren. Samenwerken biedt iedereen meer kansen.
Als mens vind ik de breuk tussen Bolswardia, CAB en RES meer dan jammer. Er is door veel mensen heel veel energie gestopt in het samenwerkingsproces van de afgelopen anderhalf jaar. Er zijn teams geformeerd die bestonden uit leden van de drie verenigingen. Teams die twee seizoenen samen hebben getraind, samen hebben gewonnen en samen hebben verloren. Teams die nieuwe vriendschappen opgeleverd hebben. Er zijn goede resultaten behaald, voortvloeiend uit de samenwerking. Er is bewezen dat samenwerken sterk maakt, dat samenwerken werkt.
En nu hebben wij de jeugd de onbegrijpelijke boodschap gegeven dat ‘de besturen’ hebben besloten dat het toch maar beter is om de samenwerking te beëindigen.
Wie snapt dat nou?
Enkele weken geleden was er de werkconferentie ‘Sport en bewegen in SWF’, georganiseerd door de gemeente waar ruim honderd mensen, allemaal op een of andere manier betrokken bij het sporten in SWF, samen hebben nagedacht over het sportbeleid in de nieuwe gemeente.
Ook hier was een van de belangrijkste conclusies: samenwerken is nodig om een kwalitatieve sportcultuur in SWF te behouden en verder te ontwikkelen.
Ook hier werd door veel deelnemers aangegeven hoe moeilijk het is om tot samenwerking te komen.
Clubculturen, clubkleuren en clubtradities zijn voor heel veel sportbesturen nog altijd veel belangrijker dan het antwoord op vragen als: hoe zorgen wij er voor dat mensen – en vooral de jeugd – met plezier en op niveau de sport kunnen bedrijven die zij leuk vinden of waar zij goed in zijn? Hoe kunnen wij goede accommodaties ontwikkelen? Hoe behouden we een optimale sportcultuur? Hoe realiseren we ontwikkeling en opleiding? Hoe zorgen we er voor dat we aansluiting blijven vinden bij de nieuwe generatie ‘Y’? Hoe kunnen wij vrijwilligers blijven stimuleren? Hoe betrekken wij ouders?
Veel bestuurders stellen zich wel de vragen, maar zijn bang voor een antwoord als ‘door samen te werken’.
In de politiek is de afgelopen dagen de term ‘over de eigen schaduw heenstappen’ veelvuldig gebruikt om aan te geven dat om een goede toekomst zeker te stellen partijbelangen wellicht even moeten wijken voor grotere belangen.
Het zou mooi zijn wanneer we in Bolsward in staat blijken om over de eigen clubtenues heen te kijken en de angst los te laten voor het verliezen van de eigen identiteit.
Samenwerken met behoud van eigen identiteit maar met de blik gericht op de toekomst en ontwikkelingen die plaatsvinden, het zou toch mogelijk moeten zijn.
Arno Wip
Voorzitter Jeugdvoetbal Bolsward
#bolswardsnieuwsblad #Friesland